Միայն սիրելով է հնարավոր փոխել դիմացինին

Եթե խառնես  մի բուռ աղը մի բաժակ ջրի մեջ, այդ ջուրը անհնար կլինի խմել: Բայց եթե լցնես այդ աղը գետի մեջ, նրանից, ինչպես միշտ, հնարավոր կլինի խմել: Գետը  անհուն է, և նա ունակ է ընդունել, իր գիրկն առնել և ձևափոխվել:

Եթե մեր սիրտը փոքր է, նրա հասկանալու և ապրումակցելու հնարավորությունը սահմանափակ է, և մենք տառապում ենք: Մենք չենք կարող ընդունել մյուսների ոչ կատարյալ լինելը  և պահանջում ենք, որ նրանք փոխվեն:

Բայց երբ մեր սիրտը մեծ է լինում, այդ նույն բաները չեն կարող ստիպել մեզ տառապել: Մենք հասկանում, ապրումակցում ենք և կարողանում ենք դիմացինին մեր գիրկն առնել: Մենք ընդունում ենք դիմացինին այնպիսին, ինչպիսին նա կա: Եվ միայն այդ ժամանակ է նա հնարավորություն ունենում փոխվելու:

Թարգմանությունը՝ Գևորգ Խաչատրյանի

Если растворить горсть соли в чашке с водой, воду невозможно будет пить. Но если высыпать эту соль в реку, из нее по-прежнему можно будет напиться. Река необъятна, и у нее есть способность принимать, обнимать и трансформировать.
Если сердце маленькое, то способность понимать и сопереживать ограничена, и мы страдаем. Мы не можем принять несовершенство других и требуем, чтобы они изменились.
Но когда наши сердца становятся больше, те же самые вещи уже не заставляют нас страдать. В нас много понимания и сопереживания, и мы можем раскрыть другим свои объятия. Мы принимаем их такими, какие они есть, и тогда у них появляется шанс измениться.