Փոխադարձ օգնություն

Մահացավ մի գյուղացի: Երբ սկսեցին փնտրել մարդկանց, ովքեր կօգնեին թաղել նրան, հայտնվեցին երեք բարեգործներ: Գերեզմանոցի ճանապարհին նրանք, նկատելով մոտակա այգում կանգնածպահակին, դիմեցին նրան.

-Եղբա՛յր, օգնի՛ր մեզ մահացածին տանել գերեզմանոց:

-Չեմ կարող,-պատասխանեց պահակը,-ես զաբաղված եմ, շատ գործեր ունեմ:

Դագաղում պառկած մարդը բարձրացրեց գլուխը և ասաց.

-Ես էլ չավարտած շատ գործեր ունեի, բայց եկավ մահը:Ես թողեցի իմ գործերը և հիմա գնում եմ այս աշխարհից:Օգնիր տանել ինձ գերեզմանոց, որպեսզի ուրիշները քո մահից հետո օգնեն թաղել քեզ:

Նյութի ռուսերեն տարբերակը

Թարգմանությունը՝ Մարինե Մանուկյան

Տեսնողը և կույրը

Նույն ճանապարհով էին քայլում տեսնողը և կույրը: Եվ ասաց տեսնողը կույրին.

-Երբ մենք մտնենք տուն,  դու մոմ կվառես և կլուսավորես ինձ:

-Ներիր ընկեր,- հակաճառեց կույրը, — Երբ մենք  ճանապարհին էինք ,դու իմ միակ ընկերն էիր , դու ցույց էիր տալիս ինձ ճանապարհը մինչև տուն հասնելը:
Իսկ հիմա դու ինձ՝ կույրիս , ասում ես, որ ես լուսավորեմ քեզ:

— Ես նրա համար եմ ասում,- պատասխանեց տեսնողը, — որ քեզ հնարավորություն տամ գոնե  ինչ- որ բանով փոխհատույց լինել իմ կատարած ծառայության դիմաց :

Նյութի ռուսերեն տարբերակը 
Թարգմանությունը Մարինե Ասատրյանի

Հին առակ

Մի անգամ Ակիվան ճանապարհ ընկավ՝ իր հետ վերցնելով մի ավանակ, աքաղաղ և լապտեր: Երեկոյան նա հասավ մի գյուղ և խնդրեց գիշերակաց, բայց բնակիչները նրան վռնդեցին և անգամ ծեծեցին:
Այսպիսի կոպիտ վերաբերմունքից նա իր հավատը չկորցրեց. «Այն, ինչ Աստված անում է, քեզ համար է անում»: Նա հոգնած պատրաստվեց անտառում քնելու: Հարմար տեղավորվեց, մի կտոր հաց կերավ և  հանկարծ լսեց, որ աքաղաղը ծղրտում է: Վեր թռավ տեղից, բայց հասցրեց տեսնել միայն աղվեսի պոչը, որը աքաղաղը բերանին փախչում էր:

Հին առակ

Աստվածը մարդուն ծեփեց կավից: Նրա մոտ մնացել էր չօգտագործած մի կտոր։

— Էլ ի՞նչ կուզեիր՝ ծեփեի քեզ համար,- հարցրեց Աստվածը:․

— Երջանկություն ծեփիր ինձ համար,- խնդրեց մարդը:

Ոչինչ չպատասխանեց Աստված. այլ կավի մնացորդը դրեց մարդու ափի մեջ։

Առակը կցուցանե, որ դու ինքդ պետք է ստեղծես քո երջանկությունը։

Древняя притча

Бог слепил человека из глины, и остался у него неиспользованный кусок.

— Что ещё слепить тебе? — спросил Бог.

— Слепи мне счастье, — попросил человек.

Ничего не ответил Бог, и только положил человеку в ладонь оставшийся кусочек глины.

Թարգմանությւոնը՝ Անուշ Թադևոսյան

Գորտ-շտապողը

Կար-չկար մի դանդաղաշարժ գորտ կար: Մի անգամ նա որոշեց  բարձր աստիճաններով մտնել տուն: Յոթ տարի ցատկում էր : Ցատկում էր մի աստիճանին և նստում: Ցատկում էր երկրորդին և քնում: Իսկ վերջին աստիճանից սայթաքում-ընկնում էր  և բողոքում .

— Այ քեզ անհաջողություն: Երևի թե շտապում եմ:

Նյութի ռուսերեն տարբերակը 

Թարգմանությունը Մարինե Ասատրյանի

Ու՞մ հետ ամուսնանալ

Մեկը հարցրեց Անտիսֆենային.

— Ի՞նչ կնոջ հետ ամուսնանամ:

Անտիսֆենան ասաց.

— Եթե ամուսնանաս գեղեցիկ կնոջ հետ, ապա նա կլինի բոլորինը, իսկ եթե տգեղ լինի, քեզ համար պատիժ կլինի:

 

Նյութի ռուսերեն տարբերակը

Թարգմանությունը՝ Անի Գևորգյանի

Առակներ Օշոյից

 

Մի մարդու նրա  հոգեբանը խորհուրդ տվեց հանգստանալ սարերում: Նա անընդհատ դժգոհում էր մեկ մի բանից, մեկ մի ուրիշ բանից, և միշտ կասկածամիտ հարցեր էր տալիս : Նա միշտ ամեն ինչից անհանգստանում էր,  զգուշանում  և վտանգ  էր տեսնում  իր շրջապատում: Եվ ահա նրան խորհուրդ տվեցին, գնալ հանգստանալու և լիցքաթափվելու:
Հաջորդ օրը հոգեբանը նրանից նամակ ստացավ. «Ես այստեղ ինձ զգում եմ զարմանալիորեն երջանիկ,-գրում էր նա,- տարօրինակ է: Տեսնես՝ հո մի վատ բան չի՞ լինելու»:

Թարգմանությունը՝ Մարինե Ասատրյանի 

Հետքեր ավազի վրա

Մի անգամ մի մարդ երազ տեսավ. իբր ինքը գնում է ավազե ափով, իսկ իր կողքին  Աստված է: Երկնքում առկայծում էին դրվագներ նրա կյանքից: Դրանցից յուրաքանչյուրից հետո ավազի վրա նա նկատում էր հետքերի երկու շարք՝ մեկը իր ոտքերի, մյուսը՝ Աստծո: Երբ մարդու աչքերի առաջ առկայծեց իր կյանքի վերջին պատկերը, նա  նայեց հետ՝ ավազի վրայի հետքերին: Տեսավ, որ հաճախ իր կյանքի գծի երկայնքով ձգվել էր հետքերի միայն մեկ շարք, և որ դա եղել էր հատկապես իր կյանքի  ամենադժվար և ամենադժբախտ պահերին: Նա խիստ տխրեց և  հարցրեց Աստծուն.

— Դու չէի՞ր ինձ  ասում, եթե հետևեմ քո ճանապարհին, դու չես թողնի ինձ մենակ: Բայց ես նկատեցի, որ իմ կյանքի ամենադժվար պահերին միայն  հետքերի մի շարք է ձգվում ավազի վրա: Ինչո՞ւ ես  ինձ լքել, երբ ես ամենաշատն եմ  քո կարիքը զգացել:

Ես չեմ կարող լինել այլ բան, բացի նրանից, ինչ որ եմ

Մի անգամ արքան մտնում է այգի և տեսնում տհաճ հոտ արձակող և մեռնող ծառեր, ծաղիկներ, թփեր: Կաղնին ասում է, որ մեռնում է այն ցավից, որ չի կարող այնքան սլացիկ լինել, ինչքան սոճին:Սոճին ասում է, որ իր մահվան պատճառն այն է, որ ինքը չի տալիս այնպիսի բերք, ինչ տալիս է խաղողի որթը: Իսկ խաղողի որթը մեռնում էր այն վշտից, որ  չի ծաղկում վարդենու պես: Շուտով արքան գտնում է մի բույս, որը ուրախություն էր պարգևում իր ծաղիկներով և թարմությամբ: Հարցուփորձից հետո, արքան ստանում է բույսի հետևյալ պատասխանը:

— Ես այս ամենը ինքնին շնորհ եմ համարում: Չէ՞ որ երբ դու ինձ տնկեցիր, դու ուզում էիր, որ ես ուրախություն պարգևեմ քեզ: Եթե դու կաղնի, խաղող կամ վարդ ուզեիր, դու հենց դրանցից էլ կտնկեիր: Այդ պատճառով էլ ես մտածում եմ, որ ես չեմ կարող լինել այլ բան, բացի նրանից, ինչ որ եմ: Եվ ես աշխատում եմ զարգացնել իմ ունեցած  լավագույն որակները:

Թարգմանությունը՝ Նազելի Տեր-Պետրոսյանի

Թանկաներ, հոքուներ

Կյանքս  հենց  հիմա

Կարող եմ ինչ-որ  մեկի  հետ փոխել…

Միայն  թե  դարձյալ

Անհույս  ու  տրտում  չսպասեմ  դարձիդ,

Ոնց  անցյալ  գիշեր…

                                              Սագամի

Աչքերս  տեսան  ամեն – ամեն ինչ

Բայց  էլի  ձեզ  եմ նայում ,

Ճերմակ  քրիզանթեմներ…

                                                Իսյո

Ամեն  ինչ  լռեց,

Բոլորն  համրացան,

Հեռացող  աշուն…

                                             Իիդա

Մարդիկ,

Ճնշվելով  ջրվեժի  ձայնից,

Կամաց  լռում  են…

Թարգմանությունը ճապոներենից՝ Սամվել Բալախչյանի